Chrzest  i „Roczek”

Ø  Przy zgłoszeniu dziecka do chrztu koniecznie trzeba przedstawić metrykę urodzenia dziecka.

Ø  Ponieważ chrzestny ma być przykładem chrześcijańskiego życia dla dziecka (por. KPK 872 oraz KKK 1255), dlatego rodzice dziecka niech zadbają o to, by wybrać odpowiednich rodziców chrzestnych: wierzących, praktykujących, przyjmujących sakramenty św.. Jeśli chrzestni są spoza naszej parafii, winni przedstawić odpowiednie zaświadczenie od swojego proboszcza.

Ø  Przy chrzcie potrzebna jest biała szata oraz świeca chrzcielna. Świeca ta jest bardzo ważnym znakiem otrzymanej na chrzcie św. wiary, dlatego należy o nią dbać i powinna ona towarzyszyć dziecku w innych ważnych momentach życia, np. podczas uroczystości Pierwszej Komunii św..

Ø  Świecę chrzcielną przynosimy także na Roczek, w którym obchodzimy pierwszą rocznicę urodzin dziecka jak i rocznicę chrztu św.. Z tej okazji prosimy Boga o szczególne błogosławieństwo dla dziecka, jego rodziców i chrzestnych.

Ø  Roczek w naszej parafii zasadniczo odprawiamy w ostatnią niedzielę miesiąca na trzeciej Mszy św.. (dla wszystkich dzieci z danego miesiąca).

 Bierzmowanie

Do przyjęcia sakramentu bierzmowania kandydaci przygotowują się trzy lata – przez całą szkołę gimnazjalną. Na początku przygotowania kandydat składa deklarację, w której stwierdza:

Wsparty pomocą moich rodziców, będę starał/starała się dobrze przygotować do świadomego przyjęcia sakramentu bierzmowania poprzez:

• pilne uczestnictwo w katechezie szkolnej,

• systematyczne uczestnictwo w miesięcznych spotkaniach formacyjnych z duszpasterzem lub animatorem,

• udział w celebracjach nawiązujących do tematyki spotkań formacyjnych,

• udział w niedzielnej i świątecznej Mszy św.,

• comiesięczną spowiedź,

• udział w nabożeństwach Roku Kościelnego (różaniec, Roraty, nabożeństwa wielkopostne itd.),

• zaangażowanie w dzieła charytatywne w parafii i poza nią,

• stałą troskę o moją postawę i właściwe zachowanie.

     Zobowiązuję się także do uczciwego prowadzenia „Dzienniczka kandydata”, prosząc o potwierdzenie niektórych moich praktyk religijnych lub odnotowując je samemu.

Kandydat do bierzmowania powinien także dostarczyć świadectwo chrztu (jeśli został ochrzczony poza naszą parafią).

SAKRAMENT NAMASZCZENIA I ODWIEDZINY CHORYCH

SAKRAMENT NAMASZCZENIA CHORYCH

·         Sakrament Namaszczenia Chorych jest jednym z sakramentów uzdrowienia chrześcijańskiego.

·         Jest to sakrament, w którym ciężko chory otrzymuje przez namaszczenie olejem św. i modlitwę kapłana szczególne łaski, ulgę w cierpieniu, a niekiedy przywrócenie zdrowia. Sakrament ten ma również moc gładzenia grzechów.

     Często w naszym społeczeństwie błędnie pojmowano sakrament chorych jako „ostatnie namaszczenie”. Błąd polega na traktowaniu tego sakramentu jak „wyroku śmierci” i odwlekaniu jego przyjęcia aż do agonii. Jeśli wierzymy w skutki, jakie ten sakrament ze sobą niesie, to winien on być udzielony znacznie wcześniej.

·         Sakrament namaszczenia chorych może przyjąć katolik, który jest poważnie chory lub osoba w podeszłym wieku, ze względu na to, że znajduje się w bliskim niebezpieczeństwie śmierci. Święte namaszczenie może być udzielane przy każdej poważnej chorobie, a nawet w tej samej chorobie, gdy nastąpiło pogorszenie stanu zdrowia.

·         W naszej parafii sakramentu namaszczenia chorych udziela się podczas odwiedzin chorych w pierwszy piątek miesiąca, podczas Mszy św. za chorych 11 lutego (MB z Lourdes) oraz za każdym razem gdy zaistnieje taka potrzeba. I

ODWIEDZINY CHORYCH

·         Osoby starsze lub chore, które nie mogą wychodzić z domu, mogą przystępować do spowiedzi i przyjąć Komunię św. u siebie w domu.

·         W naszej parafii odwiedziny chorych odbywają się w pierwsze piątki miesiąca po porannej Mszy św.

·         Chorych można zgłaszać osobiście lub telefonicznie. Przy okazji zgłoszenia chorego należy podać jego imię, nazwisko i dokładny adres zamieszkania.

·         Przygotowanie mieszkania:

ü  stół nakryty białym obrusem,

ü  krzyż,

ü  jedna lub dwie świeczki,

ü  naczynie z wodą święconą,

ü  woda do popicia dla chorego, jeśli chory ma problemy z przełykaniem,

ü  odrobinę waty (lub kawałek chleba albo szczypta soli) - jeśli ma być udzielone  namaszczenie.

·         Chorego nie obowiązuje post eucharystyczny

W spotkaniu kapłana z chorym uczestniczyć powinna cała rodzina, wszyscy współmieszkańcy, a zwłaszcza osoby opiekujące się chorym. Niezrozumiałym jest zwyczaj wychodzenia rodziny z pokoju, gdzie ma takie spotkanie nastąpić. Czynimy tak jedynie na czas, kiedy chory pragnie się spowiadać.

 SAKRAMENT MAŁŻEŃSTWA

 „Dlatego opuści człowiek ojca i matkę i złączy się ze swoją żoną, i będą oboje jednym ciałem. A tak już nie są dwoje, lecz jedno ciało. Co więc Bóg złączył, niech człowiek nie rozdziela!” (Mt 19, 4b-6)

Sakrament małżeństwa udziela łaski miłowania się wzajemnie tą miłością, jaką Chrystus umiłował Kościół. Łaska sakramentu udoskonala zatem ludzką miłość małżonków, umacnia ich nierozerwalną jedność na drodze do życia wiecznego.

Przygotowanie do sakramentu małżeństwa

1. Narzeczeni, pragnący zawrzeć sakramentalny związek małżeński, powinni zgłosić się w kancelarii parafialnej przynajmniej na trzy miesiące przed planowaną datą ślubu (która powinna być wcześniej zarezerwowana), w celu sporządzenia protokołu przedślubnego.

2.    Należy przedstawić następujące dokumenty:

Ø  świadectwo chrztu św. (jeżeli chrzest miał miejsce poza naszą parafią), nie starsze niż trzy miesiące z adnotacją o stanie wolnym narzeczonego;

Ø  świadectwo bierzmowania. Jeśli na świadectwie chrztu nie znajduje się adnotacja o przyjęciu bierzmowania, należy zgłosić się do parafii, gdzie przyjmowany był ten sakrament po stosowny dokument;

Ø  zaświadczenie potwierdzające udział w naukach przedmałżeńskich i wizycie w poradni rodzinnej;

Ø  świadectwo ukończenia nauki religii;

Ø  dowody osobiste;

Ø  Zaświadczenie z USC – w przypadku ślubu konkordatowego (dokument ważny jest trzy miesiące!);

Ø  jeżeli obydwoje narzeczeni mieszkają poza parafią do zawarcia ślubu potrzebna jest zgoda proboszcza z parafii zamieszkania przynajmniej jednego z narzeczonych;

Ø  w przypadku osób owdowiałych, należy przedstawić świadectwo śmierci poprzedniego współmałżonka wydane przez parafię, w której odbył się pogrzeb małżonka.

3.  Strona, która nie jest z naszej parafii po spisaniu protokołu przedślubnego otrzymuje dokument z prośbą o wygłoszenie zapowiedzi w swojej parafii. Po wygłoszeniu zapowiedzi należy ten dokument (odpowiednio podpisany przez proboszcza) koniecznie dostarczyć do kancelarii parafialnej.

4  

Po 4.  Po spisaniu protokółu przedślubnego należy przystąpić dwukrotnie do sakramentu pojednania.

5.  Przed Mszą ślubną do zakrystii zgłaszają się świadkowie małżeństwa ze swoimi dowodami osobistymi w celu podpisania stosownych dokumentów.

I jeszcze jedna ważna prośba: kwestię wystroju kościoła oraz "oprawy muzycznej" podczas Mszy św. należy odpowiednio wcześniej koniecznie skonsultować z ks. proboszczem.  

POGRZEB KATOLICKI

O śmierci najbliższa rodzina lub dalsi krewni powiadamiają duszpasterza parafii, do której należał zmarły, aby odnotować ten fakt w parafialnej księdze zgonów oraz ustalić miejsce i termin liturgii pogrzebowej. Prośba o pogrzeb katolicki powinna być potwierdzeniem woli zmarłego, że zarówno za życia jak i po śmierci pragnął być zjednoczony z Bogiem. Stąd też prośba i apel do rodziny zmarłego: jeśli zmarły za życia wyraźnie i z własnej woli unikał kościoła i nie korzystał z sakramentów św., uszanujmy jego wolę także po śmierci i nie próbujmy „na siłę” wprowadzać go do kościoła. Otoczmy tego zmarłego szczególną modlitwą.

Zgłaszając zgon w kancelarii parafialnej należy przedstawić:

• kartę zgonu (część „dla celów pochowania zwłok”) - po potwierdzeniu przez Urząd Stanu Cywilnego;
• ewentualne zaświadczenie o udzieleniu sakramentu chorych i wiatyku, jeśli zgon nastąpił poza parafią lub w szpitalu (zaświadczenie wystawia kapelan szpitala).
• ewentualna zgoda parafii miejsca zamieszkania zmarłego na pogrzeb w naszej parafii (zaświadczenie, że zmarły był wierzący i praktykujący).
• W kancelarii parafialnej oprócz terminu pogrzebu, należy także ustalić miejsce pochowania na cmentarzu. W naszej parafii jak do tej pory nie obowiązują żadne opłaty cmentarne.  

PAMIĘĆ I TROSKA O ZMARŁYCH W NASZEJ PARAFII

Zgon parafianina oznajmia dzwon pogrzebowy. Tradycją jest, że do dnia pogrzebu bije on każdego dnia ok. 10 minut przed południem.

Wciąż żywa jest tradycja modlitwy za zmarłego w okresie między jego śmiercią a pogrzebem. Po obwieszczeniu przez dzwon pogrzebowy faktu śmierci, codziennie od dnia śmierci do dnia pogrzebu wieczorami gromadzi się najbliższa rodzina, krewni, sąsiedzi na modlitwie za zmarłego. Modlitwy te odbywają się w kościele i przewodniczą im osoby świeckie. Mają one zwykle następujący przebieg:

·       1) Odmawia się jedną część różańca w intencji zmarłego. Po modlitwie Chwała Ojcu, dodaje się Wieczny odpoczynek…

 ·     2)  Po różańcu odmawia się 10 razy Zdrowaś Maryjo do słów: owoc żywota Twojego Jezus, potem zamiast drugiej części dodaje się: Zmiłuj się nad duszami w   czyśćcu cierpiącymi, następnie: święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nimi, aby jak najprędzej wybawione były.

·       3)  Po modlitwie różańcowej i modlitwie za dusze w czyśćcu, śpiewa się 3 razy : Przyjmij ten różaniec Panno święta, Niepokalanie Poczęta. Zanieś go do Syna Swego, Jezusa Najsłodszego, Królowa Rajska wesel się, Panno nad panny, zacna Maryjo.

·       4)  Następnie litania za zmarłego z modlitwą

·       5)  Pieśń np. Gdzie duszy Ojczyzna

·       6)  Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo za zmarłych krewnych tej zmarłej osoby

·       7) Ojcze nasz i Zdrowaś Maryjo za zmarłych z rodzin osób zgromadzonych na modlitwie

·       8)  Modlitwy kończy śpiew: Dobry Jezu, a nasz Panie

Ciało zmarłego przechowywane jest w kaplicy przedpogrzebowej, gdzie w dniu pogrzebu gromadzi się rodzina na wspólnej modlitwie (zwykle jest to Koronka do Miłosierdzia Bożego). Tam też odbywa się pierwsza stacja obrzędów pogrzebowych i stamtąd udaje się procesja z trumną do kościoła na Mszę pogrzebową. Procesji towarzyszy bicie dzwonów.

Przed zamknięciem trumny, najbliżsi krewni, żegnają się ze zmarłym.

Po pogrzebie rozpoczyna się dla rodziny czas żałoby, będący swoistego rodzaju wyrazem pamięci. Okres ten trwa w zależności od stopnia pokrewieństwa: żałoba po rodzicach i współmałżonku trwa rok, po rodzeństwie pół roku, a po dziadkach trzy miesiące. Żałoba przejawia się w  żałobnym stroju, rezygnacji z uczestniczenia w tańcach, zabawach i rozrywkach, a także modlitwie za zmarłego.

Pamięć o zmarłych wśród wiernych z naszej parafii wyraża się zamawianiem intencji mszalnych za zmarłych: tradycyjnie w 30 dzień po śmierci, w pierwszą rocznicę śmierci i przy wielu innych okazjach.

Wyrazem modlitewnej pamięci o zmarłych są także tzw. zalecki (wypominki). Wierni składają je:

ü  z ok. Dnia Zadusznego - są odczytywane w czasie różańca za zmarłych, który jest odprawiany codziennie do 8 listopada;

ü   w czasie Wielkiego Postu - są odczytywane podczas nabożeństw Drogi Krzyżowej;

ü  Z ok. odpustu parafialnego – w poniedziałek po odpuście odprawiana jest Msza św. za wszystkich polecanych zmarłych.

Pięknym zwyczajem jest modlitwa nad grobami bliskich tradycyjnie po każdej niedzielnej Mszy św. a także zapalanie zniczy na grobach nie tylko w Dzień Zaduszny, ale również w Wielkanoc, w Wigilię Bożego Narodzenia, w dzień urodzin i śmierci zmarłego i przy innych okazjach w ciągu roku.

Troska o zmarłych wyraża się także troską o groby najbliższych i o cały cmentarz.